Екі аяқтылар індегі бар күшікті сыртқа алып шықты. Жеті күшіктің бесеуін өлтірді де, екі кішкенесін тірі қалдырды. Кетерде бұның біреуінің тірсегін қиып қалдырды да, екінші біреуін - ең кенжесін алып жүріп кетті. Тұтқын болып кеткен көк күшік ауыл тұрғыны болды. Кішкене Құрмаш Көксерек деп ат қойып алды, жанынан да шықпайды. Көксерекке арнап итаяқ әзірледі. Түнде күшікті Құрмаш қасына алып жатады. Жаз ортасында Көксерек үлкейді. Бұл уақытқа дейін Көксеректі ауыл иттерінің бірде-бірі дос көрмеді, маңына жақындатпайды. Қасқырға шабатын батыл төбеттер бұны талап та тастайды. Көксерек жайында ауыл әйелдері түрлі өсек те таратып жүрді. Ұры. Асырасаң да мал болмайды. Түнде қойды үркіте береді. Даланы жақсы көреді. Иттен қорыққаннан ғана үйде жатады,- дейді. Құрмаш бұл өсектің бәрін елемейді. Көксерек тамаққа өлгенше ашқарақ еді. Алдына құйып қойған асты кісі қарап тұрса, жаламайды, жемейді. Адам қарамаса, тамақты жоқ қылады. Егер қарны ашып кетсе, өзіне бермеген асты да жеп қояды. Кейде сондай жерде ұсталып, таяқ та жейді. Жаз ортасы келген кезде Көксерек зіңгіттей көк қасқыр болып шықты. Енді оны ауыл иттері талай алмайды. Өскен сайын суықтанып келеді. Сол мінезін байқаған үлкендер: Енді бұны өлтіріп, терісін алу керек, — деді. Бірақ Құрмаш көнбеді. 1. Тыңдалым мәтіні бойынша 2 дұрыс жауапты анықтаңыз, қоршаңыз. (Екі дұрыс жауап үшін )
А) Адамдар екі кішкене күшікті ауылға алып келді.
B) Көксерекке арнап Құрмаш тамақ құятын ыдыс дайындады.
C) Көксерек ауыл иттерімен бірге жүреді. Д) Құрмаш Көксерек туралы әңгімелерді тыңдамады. [1]

249

281

Посмотреть ответы 1

Ответы на вопрос:

Вячеслав991

Қазақ тiлi

4,7(28 оценок)

Кішіпейілдік – ізеттілік пен әдептіліктің, құрмет пен сыйластықтың белгісі, пейіл мен ниеттің бір түрі. ниеті бұзық, пейілі жат, тәкаппар, өзімшіл шынайы кішіпейілдік болмайды, көлгірлік, есепті жағымпаздық болады. кішіпейілдік жасынан тәрбие көріп, өнегелі отбасында өскен жасқа да, өзінен кішіні “ақылы асса аға қоятын”, “алды кең, арты кеніш” ұлағатты қарияға да тән. үлкен мен кішінің достығы мен сыйластығының тіні – кішілік пен кісілік, арқауы – құрмет пен ізет. қонақтың қолына су құю – кішіпейілдік, сырлы сұхбатта сөзді бөлмеу – көргенділік. “жақыныңды жаттай сыйла, жат жанынан түңілсін” дейтін халық мақалы әуелі өзіңді сыйлауды, ағайын-туыстың арасындағы сыйластықтың негізі – әдептілік пен кішіпейілдік ті жоймауды, досқа күлкі, дұшпанға таба болмауды көздейді