Gʻaroyib ixtiro mavzusida matn

Kino sanʼati — kinematografiya ning texnik vositalar asosida shakllangan badiiy ijod turi; ekran sanʼatining muhim tarkibiy qismi; real borliqni aynan yoki badiiy-hujjatli obrazlar, multiplikatsiya vositalari yordamida suratga olish; kinofilmlarning omma orasida keng tarqalishi uchun xizmat qiladigan televideniye, videokasseta va videodisklarni ham oʻz ichiga oladi. Kino sanʼati kinematograf bilan bir vaqtda paydo boʻldi. Kinematograf esa fan va texnika taraqqiyoti bilan bogʻliq holda yuzaga keldi va asta-sekin zamonaviy iqtisod, sanʼat va madaniyatning eng zarur sohasiga aylandi.

Kino 1895-yil 28 dek.da Parijda (ixtirochilar aka-uka O. va L. Lyumyerlar) yuzaga kelgan. Uning yuzaga kelishi, oʻz navbatida, insoniyatning badiiy madaniyati tarixida obʼyektiv qonuniyat bosqichi boʻldi. K. yeda adabiyot, teatr, tasviriy sanʼat va musiqa tajribalari, uning estetik jihatlari uygʻunlashtirilib, oʻziga singdirilgan holda voqelik oʻziga xos ifoda vositalarida fotogʻrafik tasvir orqali koʻrsatiladi. Kino sanʼatining ommani ijtimoiy-siyosiy va madaniy jihatdan tarbiyalashda, kishilar ongi, fikr va qarashlari, estetik did va histuygʻulari, umuman, maʼnaviy dunyosining shakllanishida gʻoyaviy-badiiy taʼsiri kuchlidir. Kino sanʼatining qaror topishida amerika kinorejissyori D. Griffitnit xizmatlari katta. Birinchi boʻlib, u yirik plan, parallel montaj, kengaytirilgan panorama kabi ifodali vositalarni qoʻllagan. Shuningdek, S. Eyzenshteyn, Ch. Chaplin, E. Shtrogeym, K.Dreyer, K. Vidor, R. Kler qabilar ham jahon kinosi rivojiga munosib hissa qoʻshdilar.

20-asrning 1-yarmida Kino sanʼatining janr tizimidan koʻproq komediya harakteridagi sarguzasht hamda qoʻrqinchli filmlar oʻrin oldi. 20-yillardan kinoda turli uslubiy izlanishlar boʻldi. Mas, "ekspressionizm", "poetik kino", "maxfiy kino" harakati, "ochiq kino" va boshqa

Keyinroq turli mavzular qatori kinohikoyalarga alohida eʼtibor berildi. Koʻproq maʼlum bir tarixni hikoya qiluvchi filmlar koʻpaydi. Urushdan keyingi yillar rivojlangan mamlakatlarning ilgʻor kinematografchilari ishlagan filmlar, ayniqsa, italiya neorealizmi ekran sanʼatining asosini tashkil etdi. 50-yillarning oxirlari Kino sanʼatida kino va televideniyening oʻzaro bir-biriga taʼsiri, bir necha soat davom etadigan filmlar ishlash kabi muhim oʻzgarishlar yuz berdi. Ayni bir vaqtda Kino sanʼati bilan bogʻliq teleekran ijodi paydo boʻldi va rivoj topdi.

Osiyo, Afrika, Lotin Amerikasi kabi koʻpgina mamlakatlarda yangi kinematografiyaning paydo boʻlishi, bir qator gʻarb davlatlarida oʻziga xos kinematografik maktablarning rivojlanishi kino mahsulotlarining xilma-xilligini taʼminladi. Kino sanʼati janr va uslub jihatdan boyidi. Ekran ijodida polifoniyaning turli shakllari qoʻllanila boshladi.

Rivojlangan mamlakatlarda eski janrlarning oʻziga xos qayta uygʻonish davri boshlandi. Birinchi navbatda, melodrama hamda kinematografik bayonda anʼanaviy shakllarning jonlanishi koʻzga tashlandi. Ayni vaqtda yangi televizion tizim (kabelli televideniye), yer yoʻldoshi orqali oʻzatiladigan koʻrsatuvlar, videomagnitofon, videokasseta, videodisklarning keng tarqalishi natijasida Kino sanʼatining rivojlanishi murakkablashdi.

Kino sanʼati asarlari yozuvchi-dramaturg , rej., aktyor, operator, rassom, kompozitor kabi ijodiy xodimlardan iborat jamoa mahsulidir. Kinoda rej. yetakchi rol oʻynaydi. Film yaratish 2 tomonni — ijod va ishlab chiqarishni oʻz ichiga oladi. Kino ishlab chiqarishning markazi — kinostudiya. Tayyor filmlar kinoprokat orqali tarqatiladi va ular kinoteatr, televideniyeda koʻrsatiladi. Ekran sanʼatining oʻziga xos ifoda vositalari bor: umumiy, oʻrta va yirik planda suratga olish, turli rakurslarda kameralar harakati, epizod va kadrlar montajining turli shakllari va boshqa Kino sanʼatining 4 asosiy turi mavjud: badiiy film, ilmiy-ommaviy kino, hujjatli kino va multiplikatsion kino. Shulardan badiiy film Kino sanʼatining asosiy turlaridan boʻlib, maxsus yozilgan ssenariy yoki qayta ishlangan badiiy adabiyot (hujjatli yoki badiiy proza, teatr dramaturgiyasi va boshqalar) asosida ijodning ijroviy vositalari yordamida real yoki toʻqima voqealarning bayon etilishi; ilmiy-ommaviy kino tomoshabinlarni tabiat va jamiyat hayoti, ilmiy kashfiyot va ixtirolar bilan tanishtiradi. Kino sanʼatining yana bir muqim turi — multiplikatsion kino. Eng keng tarqalgan shakllari rasmli va qoʻgʻirchokli filmlardir. Rassom chizgan rasmlar yoki maketlar, shuningdek, qoʻgʻirchoqlar harakatlantirilib kinotasmaga tushiriladi. [[Hujjatli kino — boʻlgan voqea va harakatlarni tasmaga tushiradi. Kino sanʼatining komediya

Перед началом работы мастер облицовщик должен:

1. Осмотреть рабочее место, убрать ненужные материалы, предметы, освободить проходы.

2. Осмотреть и подготовить для работы инструменты и при Проверить надежность насаждения инструмента на рукоятки

Требования безопасности во время работы.

1. Ручные инструменты не должны иметь: повреждений на рабочих поверхностях, на боковых гранях в местах зажима их руками, заусениц и острых ребер, на деревянных поверхностях ручек сучков, заусениц, трещин; поверхность должна быть гладкой.

2. Для переноски инструмента облицовщик должен пользоваться индивидуальной сумкой или портативным ящиком. Острые края инструмента следует защищать чехлами.

3. Рабочее место облицовщики должны быть обеспечены испытанными инвентарным ограждением, защитным и предохранительным оборудованием, при леса, подмости, стремянки, столики и др.), изготовленными по типовым проектам.

4. Запрещается выполнять облицовочные работы на неогражденных рабочих местах, расположенных на высоте более 1.3 м над землей или перекрытием, в неосвещенных и затемненных местах.

5. Запрещается использовать ненадежные, случайные опоры.

6. В случаях нецелесообразности устройства лесов или подмостей облицовщик на высоте должен пользоваться предохранительным поясом (место крепления карабина указывает руководитель работ).

7. Настилы лесов и подмостей и другие средства подмащивания необходимо периодически во время работы очищать от строительного мусора, а зимой от снега и наледь и посыпать песком.

8. Запрещается выполнять внешние облицовочные работы на лесах при грозе, гололеде, тумане, при воздухе 15 м / сек и более.

9. Мастер облицовщик следует использовать индивидуальные предохранительные при после инструктажа по правилам пользования ими):

- Предохранительный пояс - при работе на высоте;

- Очки защитные - при пидколци и пидтесуванни плитки, работе с ручными и стационарными угловыми шлифовальными машинами, подготовке и очистке поверхности под облицовку;

- Каску с пидшлемником для защиты головы от падающих предметов;

- Наколенники при укладке плиток на по