Регистрация
Sr529
19.01.2023 20:21
Литература
Есть ответ 👍

Сачыненне разважанне "учынкі людзей"

164
186
Посмотреть ответы 2

Ответы на вопрос:

Marka231
Marka231
4,5(48 оценок)

Наша жыццё складаецца з учынкаў. У учынках выяўляецца маральная сутнасць чалавека. У нашым дачыненні да іншых людзей няма нічога выпадковага. Учынак заўсёды вызначаецца дзейнасцю маральнай свядомасці.

Ўчынкі ёсць толькі там, дзе ёсць людзі. Нашы ўчынкі выказваюць ўзровень нашай маральнай культуры. Бываюць людзі, які , сыходзячы з дому, не ведаюць, што яны зробяць : ці то дапамогуць інваліду і пачуюць словы падзякі, ці то парушаць правілы вулічнага руху. Так можа быць з людзьмі, якія не маюць маральнай асяродку — перакананняў. Ад характару ўчынку залежыць наш духоўны стан, дабрабыт, шчасце, здароўе, самаадчуванне і настрой людзей, з якімі ты маеш зносіны .

Чалавечыя ўчынкі выяўляюцца ў дзейнасці і ў слове, нават у яе позірку. Слова — востры дотык да сэрца. Яно можа стаць і далікатным, духмяным кветка , і распаленым жалезам, і камякамі бруду. Слова абгортваецца самымі нечаканымі ўчынкамі нават тады, калі яго няма, а ёсць маўчанне. Гэта самы агідны ўчынак — здрада. Бывае наадварот: здрадай становіцца слова, якое павінна захоўваць таямніцу. Мудрае і добрае слова дастаўляе радасць, дурное і злое, неабдуманае і бестактоўнае прыносіць бяду. Словам можна забіць і ажывіць  параніць і вылечыць, пасеяць разгубленасьць і безнадзейнасць і адухаўляць, рассеяць сумневы і зрынуць у роспач, стварыць ўсмешку і выклікаць слёзы, спарадзіць веру ў чалавека і выклікаць нявер’е, натхніць на працу і прывесці ў здранцвенне сілы душы. Злы, няўдалы, бестактоўны , яго пустая гаворка можа абразіць, засмуціць, ашаламіць, патрэсці чалавека. Умей зразумець і адчуць, калі чалавеку, з якім ты сустракаешся, трэба, каб ты каза , а калі яму неабходна, каб ты маўчаў. Адно- адзінае тваё слова можа стварыць у людзей няправільнае меркаванне пра цябе.

Беражы і шкадуй ўражлівасць, ранімасць чалавека. Не прычыняюць сваімі ўчынкамі абразы болю, трывогі, турботы. Сваёй ведай меры не нясі насенне няверы ў добры пачатак у чалавеку. Чым больш у жыцці дрэнных учынкаў, тым больш у маральна няўстойлівых і маладасведчаных людзей падстаў усумніцца ў імпрэзе дабра і справядлівасці.

Калі людзі перастаюць звяртаць увагу на дрэнныя ўчынкі, узрастае лік правін. Таму трэба заўсёды быць маральна надыходзячым, непрымірымым і нягнуткім .

sofiko365
sofiko365
4,7(75 оценок)
Главный герой одноименной повести гоголя тарас бульба воплощает в себе лучшие качества украинского народа, выкованные им в борьбе за свою свободу от польского гнета. он щедр и широк душой, искренне и пылко ненавидит врагов и также искренне и пылко любит свой народ, своих товарищей-казаков. в характере его нет мелочности и эгоизма, всего себя он отдает родине и борьбе за ее счастье. не любит он нежиться и не хочет для себя богатства, ведь вся его жизнь в сражениях. все что ему нужно — это чистое поле и хороший конь. товарищи любят его, он опытный и смелый, всегда первым кидается в бой, в самые опасные сражения. но также при всей своей горячности умеет принимать решения с холодной головой, трезвые и расчетливые, что делает его не просто хорошим воином, но и отличным атаманом. за это уважают его запорожцы, и за это они выбрали тараса «главным среди равных». к своим сыновьям тарас бульба относится как к товарищам по ратному делу, оценивает их личные качества со стороны и не терпит ошибок и малейших проступков. так, любовь младшего сына, андрия, к полячке, он расценивает как предательство и собственноручно убивает его. в то же время, смерть старшего сына от пыток он уважает как высшую доблесть, и считает что остап не мог поступить иначе. старший и любимый сын окончил свою жизнь именно так, как того хотел отец, и смерть самого тараса тоже была героической. на него напало сразу тридцать воинов, и те с трудом скрутили казака, могучего как дуб. и последние мысли тараса были не о пытках и предстоящей смерти, а о друзьях, которые продолжали сражаться из последних сил.

Популярно: Литература