1.Составьте характеристику планет гигантов по плану: а)Удаленность от солнца б)размеры в)поверхность г)атмосфера д)спутники.Сравните планеты-гиганты по этому же плану с планетами земной группы.

2.Почему астрономы древности не знали о существовании огромных планет — Урана и Нептуна, хотя меньшие по размерам планеты — Меркурий и Марс — были им хорошо известны?

3.Во сколько раз диаметр каждой из планет-гигантов больше диаметра Земли?

249

314

Посмотреть ответы 3

Ответы на вопрос:

Виника5634

География

4,7(19 оценок)

1. Юпитер - удаленность от Солнца 780млн.км, масса превышает массу всех [email protected]гих вместе взятых планет, поверхность жидкая или газообразная, в атмосфере длинные слои облаков,28 спутников.

Сатурн - удаленность от Солнца 1433 млн. км, экваториальный диаметр превышает 120 тыс. км, газообразная поверхность, атмосфера в основном из водорода и гелия, 33 спутника

Уран - удаленность от Солнца 2,8 млрд. км, в два раза меньше Сатурна, газообразная поверхность, атмосфера в основном из водорода и гелия, 27 спутников.

Нептун - удаленность от Солнца 4,55 млрд. км, в два раза меньше Сатурна, газообразная поверхность, атмосфера состоит в основном из водорода, гелия, метана и аммиака, 14 спутников.

2. Меркурий и Марс находятся гораздо ближе к Земле и наблюдаются с простейших аСтрономическихНриборов.

3. Диаметр Юпитера больше в 11 раз, диаметр Сатурна больше в 9,5 раз, диаметр Урана и Нептуна больше в 4 раза.

Объяснение:

Polli200p

География

4,4(50 оценок)

1. Юпитер - удаленность от Солнца 780млн.км, масса превышает массу всех других вместе взятых планет, поверхность жидкая или газообразная, в атмосфере длинные слои облаков,28 спутников.

2. Меркурий и Марс находятся гораздо ближе к Земле и наблюдаются с простейших аСтрономическихНриборов.

3. Диаметр Юпитера больше в 11 раз, диаметр Сатурна больше в 9,5 раз, диаметр Урана и Нептуна больше в 4 раза.

Amshvd

География

4,4(80 оценок)

Литосфералық тақталар -Жер литосферасының мейілінше ауқымды бөліктері. Литосфералық тақталар тектоникасы, немесе жаңа жаһандык тектоника деп аталатын геотектоникалық тұжырымдамаға сәйкес, жердің литосфералық қабаты он бес шамалы ірі-ірі дербес литосфералық тақталарға дараланған; бұл тақталардың әрқайсысы астеносфера бетімен көлбеу бағытта ұдайы жылжып отырады (континенттер ығуы, мұхит түбінің спредингі). Әрбір литосфералық тақта мүхиттық орталық жоталардың нақ орта тұсына сәйкес келетін мұхиттық рифтер түрінде көрініс беретін созылу аймағынан Беньофф-Заварицкий-Вадати белдемі деп аталатын сығымдалу белдеміне қарай жылжиды. Аталған белдем екі қозғалмалы тақтаның бір-бірімен соқтығысу аймағы болып табылады, бұл соқтығысу жұқа мұхиттық литосфераның біршама қалың континенттік литосфера астына қарай сұғынуы (субдукция) немесе екі континенттің соқтығысуы (коллизия) нәтижесінде туындайды. Литосфералық тақталардың созылу не бір-бірінен ажырау шекаралары "дивергенттік шекаралар" деп аталса, олардың соқтығысу аймақтары "конвергенттік шекара" деп аталады. Литосфералық тақталар тектоникасы тұжырымдамасына сәйкес, Жер шарындағы тектоникалык белсенділік (жерсілкінулер, жанартаулар әрекеті, жылу ағымдарының жоғары мөлшері, цунами толқындары және т.б.) тек қана осы литосфера шекараларына шоғырланған (бұл өңірлер. Жекелеген Л.т-лардың көлбеу бағытта жылжу жылдамдығы орта есеппен жылына 1—2 см-ден 10—12 см-ге дейін жететіндігі анықталған.