Есть ответ 👍

~Ақбілек романы бойынша айтылған пікірлер~

282
419
Посмотреть ответы 2

Ответы на вопрос:

lyagaeva87
4,4(78 оценок)

Объяснение:

Қай заманның болмасын, өз қиындығы, өз тартымдылығы бар. Қазақ халқының басынан не өтпеді десеңізші!.. Оған дәлел, тарих айнасы – көркем әдебиет. Небір аласапыран кезеңдерді, аштық, соғыс, небір жылан үстіне бозторғай жұмыртқалаған мамыражай өмірді көз алдымызға әкелетін әдебиет емес пе? Сондай шығармалардың бірі – Жүсіпбек Аймауытовтың «Ақбілек» романы.

«Ақбілек» - Қазан төңкерісінен кейінгі азамат соғысы зардабының әсерінен қазақ ауылының өмір-тіршіліктері мен таптық тартыс кесірінен қорлық көрген қазақ қызының ауыр тағдырға берілмей, «көзі ашық, көңілі ояу» тұлғаға дейін көтерілгендігін баяндайтын туынды.

Ақбілек – ата-анасының бауырында еркелеп өскен, ауыл ішінде «Мамырбайдың Ақбілегі» болған, бір мезетте анасынан айрылса, сол мезетте өзін өлдіге санайтын оқиғаға ұшыраған, сөйте тұра тағдырға қасқая қарсы тұрған қайсар қазақ қызы. Оған дәлел – орыстың мазағынан соң жалғыз қалып, жапан түзде қасқырмен алысып, ерлікпен жеңуі. «Ақбілек аллалап, қасқыр абалап, Ақбілек сабалап» отты көзді жыртқыштармен көп алысты. Былайғы уақытта қарусыз түз жануары алпамсадай еркекке де оңай алғызбайды, ал Ақбілек еш қарусыз-ақ, «қасқыр оттан қорқады» дегенді есіне түсіріп, шоқты алаулатып жауын қуды. Осы тұста Ақбілекті қайсар, жауына оңай берілмейтін адам ретінде танимын.

gordeevnikita11
4,4(34 оценок)

Бір қаңбақты жел айдап, үлкен таудың етегіне әкеп тастап кетеді. Мұны биіктен көріп тұрған тау:

E, қаңбағым, қайдан жүрсің, неге келдің? – деп сұрайды.

Қаңбақ түрып:

Алты батпан ауырды көтерген алып едім. Жеті қабат жер астынан шықтым.

Алып деген атағыңды естіп, алысу үшін әдейі іздеп келдім, – дейді.

Тау бұған жымыңдап күледі. Сол кезде құйын соғып, қаңбақты дедектеткен

бойы аспанға алып шығады. Аспаннан қайта жерге әкеліп, ары-бері аунатады.

Ойға-қырға домалатады. Ақыры өлдім-талдым дегенде, бір шоқ тобылғының

басына іліп, жайына кетеді. Қаны қашып, қабағы түскен қаңбақтың қасына

бір бүркіт ұшып келеді. Ол:

Е, қаңбағым, неғып жатырсың? - деді.

- Алты батпан ауырды арқалаған едім. Жеті қабат жер астынан шығып, алып

атын естіген таумен әдейі келіп алысып едім. Жеті күн дегенде әрең жығып,

желкесінен басып жатырмын, - дейді қаңбақ.

Болса болар, дейді бүркіт те оған күле қарап. — Тобылғыға зорға ілініп

қалған екенсің!

- Әлбетте! – дейді қаңбақ. Одан басқа қолайлы жер болмаған соң,

тобылғысынан ұстап жатқаным ғой.

Сол кезде қүйын соғып, қаңбақты тағы да дедектете жөнеледі.

Бүркіт тұрып:

Е, батыр, қайда барасың тауды тастап. Ол орнынан тұрып кетпей ме?

- дейді.

- Уақа емес, бүркітім, алдымда алысатын әлі де көп алыптар бар. Соларға

жетуге асығып барамын! – деуге ғана шамасы келеді қаңбақтың.

Міне, осылай қаңбақ құйынмен бірге құлдырап үшып кете барады. Артында

күліп бүркіт пен тау қалады

Пойдет

Популярно: Қазақ тiлi