Есть ответ 👍

Сочинение на тему алегарычны сэнс вобраза плачки и сына буры

100
324
Посмотреть ответы 2

Ответы на вопрос:


Рамантызм – надзвычай важны этап у развіцці культуры, гэта сапраўдная рэвалюцыя ў мастацтве, не толькі ў літаратуры. рамантыкі падпарадкавалі сабе тэатр, жывапіс, музыку, філасофію, многія гуманітарныя навукі. а ў літаратуры тэмп развіцця надзвычай паскорыўся, новыя плыні і напрамкі ўзнікалі і развіваліся нават за месяцы. як ні ў адну іншую эпоху, літаратура рамантызму звязана з філасофіяй. рамантыкі сцвярджалі веру ў панаванне духоўнага пачатку ў жыцці, падпарадкаванне матэрыі духу. адным з выдатных пісьменнікаў-рамантыкаў быў ян баршчэўскі. вяршыняй творчасці пісьменніка стала кніга "шляхціц завальня, або беларусь у фантастычных апавяданнях". яна складаецца з чатырнаццаці апавяданняў міфалагічна-фальклорнага зместу, сюжэты якіх аповеды падарожнікаў у доме шляхціца завальні падчас доўгіх зімовых вечароў. усе апавяданні глыбока павучальныя і ў той жа час займальныя. найбольш цікавыя апавяданні "плачка" і "сын буры". "плачка" - адно з самых незвычайных апавяданняў кнігі. у гэтай гісторыі апісваецца незвычайная прыгожая кабета, якая з'яўляецца ў пакінутых , у пустых касцёлах і на руінах. на яе вачах заўсёды блішчэлі слёзы, з-за таго людзі называлі яе плачкай. вобраз плачкі сымвалізуе, што ў чалавека на першым месце павінны быць не матэрыальныя, а духоўныя каштоўнасці. яна плача, бо іх, каштоўнасці, не бачаць, не разумеюць, ганяюцца за ўяўным, несапраўдным. у апавяданні "сын буры" сляпы францішак расказвае пра сваю сустрэчу з дзіўным пілігрымам, які назваў сябе сынам буры. у час буры гэты чалавек не хаваўся ад дажджу і ветру. сын буры расказаў, як некалі каля беднай хаціны сваіх бацькоў спаткаў плачку, апранутую ў сукенку вясёлкавых колераў і з кветкамі на галаве. плачка паказала юнаку далёкі свет, над якім пад аблакамі кружылі арлы. хлопе вырашыў пабачыць, што дзеецца на свеце, і з таго часу блукае па зямлі. сын буры - чалавек, апантаны вечнай прагай творчасці, пошуку ісціны, пазнання, дзеяння. вобразы плачкі і сына буры арыгінальны і не сустракаюцца ў іншых славянскіх літаратурах. кніга "шляхціц завальня" ўздымае перш за ўсё маральна-этычныя праблемы. але паўстаюць яны ў цікавых міфалагічных вобразах.
леон15
4,6(20 оценок)

Впоэме “медный всадник” пушкин пытается оценить роль петра в россии и в судьбах людей. образ петра в поэме “раздваивается”: он становится не только символом движения жизни, ее изменения и обновления, но прежде всего воплощает устойчивость, непоколебимость государственной власти. в.г. белинский писал: “мы понимаем смущенною душой, что не произвол, а разумная воля олицетворена в медном всаднике, который в неколебимой вышине, с распростертою рукою, как бы любуется городом…”. поэма “медный всадник” – самое сложное произведение пушкина. эту поэму можно рассматривать как , социальное, философское или фантастическое произведение. и петр первый здесь появляется как лицо “на берегу пустынных волн”, как символ – “над самой бездной”, как миф, как “всадник медный // на звонко скачущем коне”. он проходит через целый ряд “воплощений”. во “вступлении” пушкин воспевает гений петра, сумевшего поднят народ на подвиг возведения великолепного города. не случайно, не называя имени петра, пушкин выделяет местоимение “он” курсивом, тем самым приравнивая петра к богу, его имя оказывается священным. петр – создатель города, поднявшегося “из тьмы лесов, из топи блат”. петербург с его широкой невой и чугунными , с “пирушками холостыми” и “воинственной живостью” – памятник петру-создателю. величие петра подчеркивается блестящей реализацией его смелых планов: …юный град полнощных стран краса и диво из тьмы лесов, из топи блат вознесся пышно, горделиво. …корабли толпой со всех концов земли к богатой пристани стремятся. и пушкин любит творение петра, любит петербург со всеми его противоречиями. не случайно во “вступлении” пять раз повторяется слово “люблю”.

Популярно: Литература