Ответы на вопрос:
Гістарычна так склалася, што Беларусь доўгі час знаходзілася пад уладай Польшчы. За час праўлення польскіх каралёў склаўся клас мясцовай шляхты — шляхта. Шляхцічы мелі ўласныя маёнткі, валодалі прыгоннымі сялянамі, ваявалі на баку польскага караля, вялі междуусобные войны. І усё гэта вяло да таго, што за многія стагоддзі некаторыя шляхецкія роды назапасілі незлічоныя скарбы, а іншыя наадварот, страцілі амаль усе, сталі беднымі, хоць і шляхетнымі.
Грошы і ўлада заўсёды парухалі людзей здзяйсняць жахлівыя злачынствы.
Апавяданне ў «Дзікім паляванні караля Стаха», вядзецца ад першай асобы. Час дзеяння — сярэдзіна дзевятнаццатага стагоддзя. Беларусь да гэтага часу ўжо ўвайшла ў склад Расійскай імперыі, стаўшы глухой правінцыяй на ўскраінах велізарнай краіны.
У пошуках старажытных паданняў і павер’яў вучоны-фалькларыст Андрэй Беларэцкі за два гады абышоў і аб’ехаў Мінскую, Магілёўскую, Віцебскую, частку Віленскай губерні. І паўсюль ён бачыў жудасную бяспраўнуюгалечу роднага яму народа. Бачыў, як прыходзіць у заняпад культура самабытнага краю. І ад усёй гэтай бязрадаснай карціны ў вучонага шчымела сэрца. І аднойчы лёс закінуў Беларэцкага ў глухі куток Беларусі — маёнтак Балотныя Яліны. Тут у старым замку жыве юная Надзея — апошняя з шляхецкага роду Яноўскіх. Паводле легенды, калісці продак Надзеі Раман прывабіў на паляванне і па-здрадніцку забіў легендарнага караля Стаха. Памірае Стах напрарочыў праклен і вечнае помста «дзікага палявання» усяму роду Яноўскіх. З’яўляюцца «прывіды» вершнікаў трымаюць у страху ўсю акругу: «дзікае паляванне» можа забіць любога… Апошняй ахвярай праклены павінна стаць Надзея.
Праз вобраз Яноўскай Караткевіч хацеў паказаць, што на фоне агульнага зводу беларускай шляхты, якая з мінуўшчыны высакароднага рыцарскага класа ператварылася ў праслойку ненаедных несумленных эксплуататараў ўласнага народа, захаваліся асобныя прадстаўнікі старажытных родаў, якія ўшаноўваюць старадаўнія традыцыі сапраўдных дваранскіх якасцяў — сумленнасці і высакароднасці. Аднак такім людзям вельмі цяжка жыць ў атачэнні людзей, якія ў імя нажывы гатовыя займацца махлярствам і падманам, гатовы пайсьці на самае страшнае злачынства. Высакародныя людзі ў такім асяроддзі асуджаныя.
Такі і застаў Надзею Яноўскую у сваім амаль збяднелым маёнтку Андрэй Беларэцкі. Друк безвыходнасці і страху лунала на твары маладой пані. Страх лунаў па ўсей акрузе. Дзікае паляванне зноў вярнулася і пагражала смерцю маладой дзяўчыне, якой хутка павінна было споўніцца васемнаццаць гадоў.
Будучы дапытлівым па сваей прыродзе, Андрэй вырашыў затрымацца ў маёнтку, каб разабрацца ў падзеях, якія адбываюцца. Размаўляючы з гаспадыняй маёнтка, ён разумее, што Надзея Яноўская не мае нічога агульнага са сваім продкам, прадаўшым сваю зямлю, свой народ, якія здзейснілі крывавае злачынства дзеля ўлады і грошай. Расследуючы ланцуг дзіўных, часам містычных падзей, Беларэцкі сам становіцца ахвярай дзікага палявання караля Стаха, якая ледзь было не загубіла яго, амаль загнаўшы ў непраходную дрыгву. Аднак высокаадукаваны розум дапамог Андрэю аддзяліць містыку ад рэальных фактаў. І аказалася, што як і ў мінулым, так і цяпер усе тлумачылася смагай грошай. Суседзямі Надзеі Яноўскай былі нашчадкі тых самых Вароны і Дуботовка, якія таксама ўдзельнічалі ў страшным злачынстве — забойстве караля Стаха і яго верных людзей. Дубатоўк быў апекуном Надзеі, а па дасягненні ёю паўналецця кіраванне маёнткам пераходзіла ў яе рукі. Гэта і з’явілася прычынай, па якой у галовах Дуботоўка і Вароны нарадзілася ідэя адрадзіць старажытную легенду аб дзікім паляванні, каб давесці да сумашествія, а лепш да смерці, апошнюю прадстаўніцу старажытнага дваранскага роду. А заадно адроджаная легенда дапамагала трымаць у страху ўсю акругу, што дазваляла беспакарана вяршыць свае чорныя справы разбойнікаў, якімі сталі нашчадкі здраднікаў Дубатоўк і Варона.
покровные ледники имеют значительную мощность и занимают большую площадь. пример материкового (покровного) оледенения — ледяной покров антарктиды. его мощность достигает 4 км при средней толщине 1,5 км.
покровные ледники составляют 98,5 % площади современного оледенения. они имеют плоско-выпуклую форму в виде куполов или щитов, поэтому и называются ледяными щитами.
движение льда в покровных ледниках направлено по уклону поверхности ледника — от центра к периферии. от края этих ледников постоянно откалываются огромные глыбы льда — айсберги, сидящие на мели или свободно плавающие.
горные ледники отличаются значительно меньшими размерами и многообразием форм. они расположены на вершинах гор, занимают долины и понижения на склонах гор. горные ледники имеются на всех широтах: от экватора до полярных островов, но вот высота снеговой границы в горах зависит от распространения тепла на земле. выше всего она в тропических широтах — 5,5-6 км, что связано с сухостью воздуха и малым количеством осадков.
Популярно: Другие предметы
-
Alina2525513.04.2022 05:29
-
катююсик30.01.2021 17:05
-
CERRY05050507.05.2020 14:25
-
агроэШкольник228124.06.2022 03:01
-
21Oleg1224.07.2021 08:22
-
hanabi7suzuha02.12.2021 19:41
-
lowrentij20.11.2021 19:05
-
optymus19.02.2020 10:14
-
Wogk08.08.2021 06:19
-
Artyr201724.09.2021 22:24