Жаз шыға, бәріміз (әпкелерімді айтамын) Түсіндірме сөздік
Апам есіп берген жіпті алып, тоғайға отынға
аттанатынбыз. Бір-бір арқа отын көтеріп, ең алда
Мая - үйілген
шөп.
Апам, содан кейін құндыздай шулаған біздер
Келі – дәнді да-
күліп-ойнап келе жатар едік. Ол шақта қыстық қылдарды ұнтақ-
шөпті де ала жаздай арқалап тасып, қораны маяға тауға арналған
толтырып қоятынбыз. Қысқы соғым мен ұн ғана
ағаш құрал.
Астау - ағаштан
әке-шешеміздің мойнында... Шынымды айтсам,
жасалған ыдыс.
бізді, тіпті бізді ғана емес, ертеректе әкемізді,
оның іні-қарындастарын асыраған Апамның теректен ойып жасаған
келісі мен ескі астауы еді... Осы келі мен астау тіпті әкемнен де
үлкен...
Қазір Апам жоқ! Қара жер қойнына алған. Былтыр мен кигізген
атлас көйлекті ала кеткен жоқ, арулаған адамдар киіп жүр. Сексен
жыл жолдас болған жыртық астау да қаңсып қалды, әне... Апам
ала кеткен жоқ. Апам менің...
Апам менің... Сенен не қалды? Жарық астау ма? Иә, адам өмірі
де сол жарық астау секілді қаңсып қалады екен-ау...
минн астауы»
Перевод на русский

217

314

Посмотреть ответы 1

Ответы на вопрос:

Nastya152018

Қазақ тiлi

4,6(14 оценок)

а) ып, іп, п

150 000+ пользователей

Оформить подписку