Выпишите из данного фрагмента указанные средства выразительности.
«Мы теперь шли навстречу мощной туче, появившейся из-за горизонта. С нашей стороны тучу освещало солнце, а изнутри её рвали свирепые, раздражённые молнии, и мы видели, как мечи молний вертикально вонзались в безмолвную дальнюю землю, и мы бешено мчались к той дальней земле, словно спеша на её защиту»
Эпитеты___________________________
Метафоры_
Сравнения___________________________
Что они выразить в данном фрагменте?

164

334

Посмотреть ответы 2

Ответы на вопрос:

soloveyandrey3

Литература

4,4(19 оценок)

Метафора – слово или выражение, употребленное в переносном значении на основе сходства (кусты в пушистых полушубках – метафора «в пушистых полушубках» на основе сходства: снег на кустах такой же мягкий, теплый, так же греет).

Эпитет – это художественное определение (час от часу жар сильней, тень ушла к немым дубровам – эпитет « немым»: дубровы немыми не бывают, автор хочет подчеркнуть тишину дубров).

Сравнение – это сопоставление двух явлений, чтобы пояснить одно через другое (и сыплет листья лес, как деньги медные – сравнение «как деньги медные»: автор сравнивает листья осенние с деньгами медными).

Сравнение - и мы бешено мчались к той дальней земле, словно спеша на её защиту.

Эпитет - Мы теперь шли навстречу мощной туче, появившейся из-за горизонта.

Метафора - С нашей стороны тучу освещало солнце, а изнутри её рвали свирепые, раздражённые молнии, и мы видели, как мечи молний вертикально вонзались в безмолвную дальнюю землю,

гулие

Литература

4,7(77 оценок)

Уапавяданні в. карамазава «дзяльба кабанчыка» расказваецца пра звычайны для вясковага жыцця эпізод — дзеці прыехалі ў вёску да маці «на свежыну». але пісьменнік звяртае нашу ўвагу на паводзіны дзяцей, іх адносіны да маці. маці вырасціла, выпеставала трох дзяцей: веру, ніну і сцяпана. мы даведаліся, што ўсе яны добра ўладкаваліся, жывуць у горадзе, не адчуваюць сябе беднымі, а маці толькі адзін сцяпан. вера і ніна нават не адчуваюць сваёй віны за тое, што даўно не былі на магіле бацькі, забыліся туды дарогу. не заўважаюць, што іх маці стала зусім старэнькай, а даглядае такую вялікую гаспадарку. i даглядае не для сябе, а для таго, каб дзеці, прыехаўшы, маглі чаго ўзяць. пісьменнік не апісвае знешнасці сясцёр, а ўсю ўвагу надае адзенню малодшай сястры ніны — белы плашчык, чырвоны берэцік, лакавыя чаравічкі. яна прыехала не ў, а ў госці. ці можна ў белым плашчыку і лакавых чаравічках маці па гаспадарцы? канешне, не. ды яна і не збіралася . яе не ўразілі словы маці аб тым, што цяжка стала «цягнуць» гаспадарку — рукі ломіць і не хапае сіл. але найбольш яскравы эпізод, які характарызуе ўсіх дзяцей — сцэна дзяльбы кабанчыка. «смешна было глядзець, як маці бярэ з агульнай кучы кавалак, варочае яго з боку на бок, перакладае з рукі ў руку, , каму пакласці, а сёстры і коля ўважліва сочаць за матчынымі рукамі, маўчаць, ані слова — не да размоў» сясцёр і зяця турбуе толькі адно, каб толькі іх не абдзялілі. адзін толькі сцяпан заўважае, што маці недзе парэзала палец і ён, заматаны ў белую анучку, «падобны на белую каціную лапку». аднаму сцяпану няёмка, што маці ўсё мяса аддае ім, а сабе нічога не пакінула. менш за ўсё маці думае пра сябе, а дарослыя дзеці нават не заўважаюць гэтага ў прагным жаданні атрымаць найлепшы кавалак. з усіх дзяцей мне падабаецца сцяпан. толькі ён зразумеў сваю памылку і вярнуўся да маці. ён не прымае жорсткасці і абыякавасці іншых дзяцей. яму сорамна перад бацькам, што не спраўдзіў яго надзеі і з'ехаў у горад. сцяпан — адзіны чалавек, якога і можна назваць сапраўдным сынам, а астатнія дзеці ўжо «страцілі святое штосьці», «ачарсцвелі душою».