Ответы на вопрос:
Начиная читать роман а.с. пушкина “евгений онегин”, я даже не могла представить себе, насколько прекрасно и интересно это произведение. стихотворная форма романа гораздо сильнее, чем прозаическая, передает чувства поэта, а особую окраску произведению лирические отступления автора, которые касаются вечных вопросов нравственности и философии. сперва даже создается впечатление, что сюжет романа — это хаотический набор не связанных между собой воспоминаний, мечтаний, размышлений по поводу стройности женских ножек, о смене поколений, о светском обществе и о многом другом. да и сам пушкин, на первый взгляд, давал основания для такой оценки своего романа: прими собранье пестрых глав. полусмешных, полупечальных, простонародных, идеальных, небрежный плод моих
Кончылася вечнае начаванне, і світанне агністае пачынаецца на зямлі ад краю да краю, ад мора да мора! я. купала драма "раскіданае гняздо" напісана я. купалам у 1913 г. на аснове фактаў з сям'і дзеда ануфрыя, у якога князь радзівіл адабраў зямлю і хату. асэнсоўваючы сямейную трагедыю як агульнанародную, я. купала паказаў у творы цяжкі шлях беларускага сялянства ў пошуках страчанай бацькаўшчыны, зямлі і волі. галоўны герой драмы — сымон, старэйшы сын зяблікаў. гэта свабодалюбівы, непакорны, моцны духам чалавек. ён здольны абараніць сваю чалавечую годнасць, заступіцца за іншых. "свайго ў крыўду не папушчу, хоць бы там свет дагары нагамі перакуліўся", — гаворыць ён. зоська і незнаёмы параўноўваюць яго з вольнай птушкай, магутным арлом: "птушкаю-арлом быць бы табе і лётаць па паднябессі, як лётае вецер гэты вольны! ". вобраз сымона пададзены ў развіцці. спачатку ён, як і яго бацька, спадзяецца на справядлівасць суда і законаў. упэўнены ў сваёй праваце, ён, калі дваровыя людзі заворваюць пасевы, з сякераю ў руках бароніць сваю зямлю. як чалавек рашучы, настойлівы і ўпарты, сымон хоча дабіцца праўды ўласнымі сіламі. на бацькавай магіле ён дае клятву "жывым не сысці з гэтага месца, з гэтага разграбленага хай б'юць, рэжуць, катуюць". на прапанову маці скарыцца, пайсці да паніча на службу сымон рашуча адказвае: "пакарыцца? . гэта, мамачка, значыць: прадаць, утапіць сябе, цябе, нас усіх у няволю ім на векі вечныя — запрасіцца ў вечнае рабства, з якога выхаду ніколі не знойдзем ні мы, ні тыя, што пасля нас рабства ў спадчыну атрымаюць". прымірыцца з панічом для сымона — гэта здрадніцтва, адступніцтва. становіцца зразумелым, чаму герой так строга асуджае зосю, якая свядома пайшла на сувязь з панічом і аддала сябе на "загубу, на глум вечны". шлях да актыўнай і дзейснай барацьбы сымон адшукаў не адразу. пераканаўшыся ў марнасці намаганняў сваімі сіламі дабіцца справядлівасці, сымон пачынае задумвац
Популярно: Литература
-
yakirill010920030.06.2023 08:00
-
МсПолинэ16.07.2022 22:41
-
Mama228zx20.10.2022 10:30
-
ElizavetaArtLove1305.12.2020 18:48
-
evgenypuchnin225.01.2020 05:55
-
MrIgor133725.08.2020 10:45
-
ruqiyaaminova101.09.2021 13:33
-
Qaswe117.07.2021 07:22
-
bakhtovar226.01.2023 17:08
-
supervalad29.10.2021 01:30