egubiev
20.04.2020 12:35
История
Есть ответ 👍

Где и когда сформировался звериный стиль

164
452
Посмотреть ответы 2

Ответы на вопрос:


Звериный стиль -- художественный стиль, сложившийся в  8-9 в. до н. э. на огромных территориях евразии от нижнего дуная, северного причерноморья и прикаспийских степей до южного урала, сибири и северо-западной  части китая.  истоки этого стиля -- следует искать в первобытном тотемизме (обожествлении животных как предков людей) и в "натуральном стиле" искусства первобытных охотников.  "звериный стиль" отличается от абстрактного -- звериного орнамента 6-8 в, распространенного в романском и норманнском искусстве, и от тератологических мотивов.  более широкое понятие -- зооморфные мотивы.  чаще определение "звериного стиля" -- сужают до "скифского звериного стиля"  народов северного причерноморья vi-iv вв. до н. э.  схожие и стилизованные изображения реальных и фантастических зверей украшают изделия из металла халыитаттской и латенской культур раннего железного и бронзового веков.  отличающиеся своеобразием и целостностью стилистических признаков, позволяющие говорить именно о стиле, находят в раскопках курганов степных районов от кубани до алтая. при этом оказывается, что "скифская культура и культура скифов - совсем не одно  и то же.
DIPPER1112
4,6(95 оценок)

1867—1868 жылдары Қазақстан үш генерал-губернаторлыққа бағынды. Орынбор генерал-губернаторлығына — Орал, Торғай облыстары; Батыс Сібір генерал-губернаторлығына — Семей, Ақмола облыстары; Туркістан генерал-губернаторлығына — Жетісу, Сырдария облыстары мен Орал және Сібір казак-орыс әскери округтерінің кейбір аудандары кірді. Әрбір облыстың басында әскери губернатор мен оған бағынышты облыстық басқарма болды.

Жалпы, әскери билік пен азаматтық билік бір адамның қолына жинақталды. Сот жүйесінде әскери-сот комиссиялары мен уездік соттар құрылды. Олар жалпы империялық заңдар негізінде жұмыс істеді. Облыс → уезд → болыс → ауыл → түтін (шаңырақ) әкімшілік бөлінісі ру бөлінісімен санаспай, аумактық принцип бойынша құрылды. Сол арқылы ру ақсақалдары мен билерінің ықпалын кеміту көзделді.

Қазақстандағы әкімшілік-сот реформалары Ресейдің экономикалық даму талаптарына сәйкес, Қазақстандағы өздерінің өктемдігін баянды ету үшін ел басқарудың жүйесін түбірінен қайта құруға кірісті. 1868 жылғы «Уақытша Ереже» бойынша түтін салығы жылына әрбір шаңыраққа салынатын бұрынғы 1 сом 50 тиын орнына 3 сом мөлшерінде көбейді. Салықтың бүкіл ауыртпалығы еңбекші қазақтардың мойнына түсті. Оның үстіне старшындар мен болыс басқарушылар өздерінің билігін пайдаланып, кейде салықты бірнеше рет жинайтын болды. Болыс бастықтарына түрлі қоғамдық қажеттіліктер мен «игілікті мақсаттар» үшін салық белгілеуге құқық берілді, халық бұл салықты «қарашығын» деп атады, өйткені мұны жинағанда болыстар мен ауыл старшындары халықты әбден тонайтын. Халық земстволық салық төлеуге міндетті болды. Яғни, ауылдық-болыстық әкімшілікті асырау, көпір, жол, пошта бекеттерін ұстау мен жөндеуге қажетті қаражат, көліктермен қамтамасыз етуге тиіс болды.

Кіші жүз қазақтары 1868—1869 жылғы «Уақытша Ережені» енгізуден көп бұрын табиғат байлықтарынан: жерден, орманнан, өзен-көлдерінен айырылған болатын. Тұз кендері, аң аулайтын жер Орал, Орынбор казак әскерлері және генерал-губернаторлық меншігінде болды.

Объяснение:

Популярно: История