Раставте где надо запетые акно было адчынена насцеж. раптам, нешта чорна-белае мiльганула маланкай пад самай столлю. кiнулася ў адзін у другi бок, дзеці спалохаліся. настаўнік таксама не варушыўся толькі змахнуў указкай. дзеці зразумелі што трэба сядзець цiха не варушыцца. адчуушы што птушцы нiчога не пагражала яна стала ластаўкай. яна палётала, паглядзела и села на лямпачку што вiсела над сталом настаўніка. тады ластаўка зусім асмялела, пакруцiлася па класе некалькі разоў потым заляцела на глобус i села амаль каля афрыкі пасля ластаўка шмыргнула у акно. там яе чакали на электрычных правадах яе сябры. цяпер ужо разам яны падалiся ў блакітнае неба. потым у класе настау гул. настаўнік падняўся i сказаў дзецям што яны малайцы не пакрыўдзілi птушачку. дарога у вырай у яе няблiзкi. -цi вернецца яна на радзіму? -да абавязкова вернецца яна ж дарогу запамятала. амаль нiхто не усмiхнуўся. усе дзеці хацелі каб ластаўка вярнулася.

125

128

Посмотреть ответы 2

Ответы на вопрос:

hmrl123

Беларуская мова

4,8(92 оценок)

Акно было адчынена насцеж. раптам, нешта чорна-белае мiльганула маланкай пад самай столлю. кiнулася ў адзін ,у другi бок, дзеці спалохаліся. настаўнік таксама не варушыўся, толькі змахнуў указкай. дзеці зразумелі, што трэба сядзець цiха, не варушыцца. адчуушы што птушцы нiчога не пагражала, яна стала ластаўкай. яна палётала, паглядзела ,и села на лямпачку, што вiсела над сталом настаўніка. тады ластаўка зусім асмялела, пакруцiлася па класе некалькі разоў, потым заляцела на глобус i села амаль каля афрыкі, пасля ластаўка шмыргнула у акно. там яе чакали на электрычных правадах яе сябры. цяпер ужо разам яны падалiся ў блакітнае неба. потым у класе настау гул. настаўнік падняўся i сказаў дзецям, што яны малайцы, не пакрыўдзілi птушачку. дарога у вырай у яе няблiзкi. -цi вернецца яна на радзіму? -да, абавязкова вернецца, яна ж дарогу запамятала. амаль нiхто не усмiхнуўся. усе дзеці хацелі каб ластаўка вярнулася.

koshka26

Беларуская мова

4,8(18 оценок)

у каждого свое "люблю".

любовь - это когда хочется жить и верить в чудеса, это взаимное желание и стремление дарить счастье, это двигатель жизни, это доверие, уважение, страсть, близость..

древнекитайский философ Конфуций говорил: "любовь - начало и конец нашего существования. без любви нет жизни. поэтому-то любовь есть то, перед чем преклоняется мудрый человек".