Ответы на вопрос:
у драме паказана разарэнне і збядненне працоўнага беларускага сялянства. гэты твор аб рэвалюцыйных імкненнях беларускага народа аб яго сацыяльных і нацыянальных спадзяваннях. тэма "раскіданага гнязда” ўзята з жыцця. у аснову сюжэта п'есы пакладзены канкрэтны гістарычны факт, выпадак у сям'і луцэвічаў. з аўтабіяграфіі янкі купалы вядома, што яго продкі доўгі час арандавалі зямлю, якая належала князю радзівілу. але па нейкім прычынам ён адбірае гэту зямлю у дзеда.
падзеі у драме паказаны у 1905г., калі народныя масы узняліся на змаганне за свае правы і свабоду. у п'есе ставіцца пытанне: дзе шляхі да свабоды і шчасця, дзе праўда, як выратаваць сям'ю ад галечы.
лявон і марыля шукаюць праўды з дапамогай закона. яны прывыклі пакарацца і жывуць надзеяй на літасць, на справядлівае рашэнне суда. лявон – нястомны працаўнік, спагадлівы бацька. ён моцна і самаахвярна любіць сваю зямлю-карміцельку, аддае ёй усе сілы, не можа жыць без яе. лявон лічыць зямлю, на якой працуе, сваёй уласнасцю. яна належыць яму па праву спадчыны, перайшла ад дзядоў і бацькоў. лявон лічыць, што царскі суд узаконіць яго права на зямлю, якую хоча адабраць паніч, але дарэмна: суд і закон на баку памешчыка. у лявона страчана апошняя надзея на справядлівасць. даведзены да роспачы і адчаю, лявон канчае жыццё прыгубствам. самагубства лявона — пратэст несправядлівасці, але пратэст чалавека знясіленага жыццём, не здольнага больш іўляцца эксплуататарам. трагедыя лявона у тым што ён не бачыць і не ведае сапраўдных шляхоў за волю і зямлю. толькі перад смерцю ён пачынае разумець, што праз суд нельга дабіцца праўды.
жонка лявона марыля неяк нагадвае свайго мужа, але адрозніваецца вынослівасцю, жыццё-устойлівасцю, гэта маці-пакутніца. шмат гора бачыла марыля і мала радасці. непасільная праца, беднасць, надарвалі яе сілы, цяжкая хвароба прыкавала да ложка, але яна мужна пераносіць усе нягоды жыцця. набожная жанчына бачыць свае гора і тлумачыць гэта "божай карай". нягледзячы на усе гэта яна захавала душэўную мяккасць і спагадлівасць, моцна любіць сваіх дзяцей. яна хоча выхаваць іх і выратаваць ад смерці. маці у адчаі, што трэба разам з дзецьмі ісці на бадзянне па свеце. на вечныя мукі і здзекі. яна сабе і дзецям шые жабрацкія торбы. у характары жанчыны шмат цярплівасці і пакорлівасці. маці хоча прымірыць сымона з панічам, угаворвае яго ісці у панскі двор на службу. але сын разумее свае жыццё па-іншаму. ён лічыць, што прымірэнне з панічам было б здрадай, адступнасцю, прыніжэннем чалавечай годнасці. вось чаму ён асуджае сястру зоську за сувязь з панічом.
купала паказвае, як пад уплывам усяго перажытага: смерць бацькі, ганьба сястры, страта зямлі, разбурэнне гаспадаркі, размова з незнаёмым, сымон духоўна аднаўляецца, расце яго свядомасць, змяняюцца погляды на жыццё. цяпер ён разумее, што царскі закон не можа абараніць інтарэсаў працоўнага чалавека, "трэба ваяваць розумам, а не тапаром” і гэтаму ён вучыць другіх. сымон знаходзіць сваю сапраўдную мэту у жыцці – уступае на рэвалюцыйны шлях барацьбы. стаць на гэты шлях яму незнаёмы. разам з ім сымон ідзе на "вялікі сход па бацькаўшчыну” змагацца за агульныя інтарэсы.
Популярно: Литература
-
garaaj24.04.2023 23:15
-
Аружан20034503.07.2022 07:06
-
ReyCh2313.08.2021 02:32
-
лолкекчибурек126.03.2021 14:51
-
Picmout20.12.2021 02:38
-
333323123112.08.2021 14:28
-
vladacherry200306.04.2022 08:11
-
резной77708.12.2020 23:19
-
ocnovavladimir27.06.2021 01:44
-
Finzz11.08.2021 00:06